Zachęcamy wszystkich przewodników tropowców i posokowców do dołączenia do pogotowia postrzałkowego!
Cele pogotowia postrzałkowego:
- podniesienie jak największej ilości postrzałków każdego gatunku zwierzyny grubej, co wynika z moralności myśliwego i etyki łowieckiej
- pokazanie i docenienie psów szukających i dochodzących postrzałki
- wsparcie kasy kół łowieckich dzięki pracy psów
- wsparcie i prezentacja wyników pracy psów w naszym okręgu
- stworzenie bazy wyszkolonej i doświadczonej grupy osób w pogotowiu postrzałkowym z dobrymi psami pracującymi na tropie
- uczenie siebie i innych jak duże znaczenie ma psi nos.
Zasady korzystania z pogotowia postrzałkowego dla kół łowieckich i myśliwych z okręgu:
-
- Pogotowie postrzałkowe pomaga, co nie oznacza, że wyręcza. Obowiązkiem każdego myśliwego po zaangażowaniu pogotowia jest udzielenie informacji na temat postrzałka, wskazanie miejsca, daty, godziny, zachowania zwierza po strzale i udział strzelca do końca w dochodzeniu postrzałka z członkiem pogotowia! Chyba, że ustalili między sobą inaczej.
- „Dobrą praktyką” jest zwrot kosztów paliwa dla osoby szukającej z psem przez strzelającego co wynika z zasad koleżeństwa.
Członkowie pogotowia pracują społecznie – proszę to uszanować! I z należytym szacunkiem traktować kolegę oraz psa. Naszą rolą i celem nadrzędnym jest odnalezienie postrzałka. - Strzał łaski zawsze oddaje przewodnik psa! Chyba, że ustalili między sobą inaczej.
- Rola pogotowia postrzałkowego kończy się w momencie odnalezienia sztuki lub dostarczenia informacji kończącej pracę psa i przewodnika, nie mamy obowiązku patroszyć, wyciągać zwierza z lasu itp.
- Nadrzędną zasadą jest szukanie w dzień, chyba że członek pogotowia wyraża zgodę na przyjazd w nocy.
- „Dobrą praktyką” jest zwrot kosztów szycia i leczenia weterynaryjnego psa w wyniku wypadku. Ponosi je myśliwy lub koło któremu szukamy zwierza.
- O pracy na ścieżce, ilości ludzi w trakcie dochodzenia postrzałka zawsze decyduje członek pogotowia.
- Nie praktykuje się sytuacji, w których po ścieżce przeszło dużo ludzi i psów – wszystkie ślady są zatarte i dzwonimy po pogotowie w myśl „a niech jeszcze sprawdzą, żeby nie gadali”. Każdemu z nas powinno zależeć na podniesieniu sztuki, należy zadbać o prawidła wykonywania polowań i etykę przy sprawdzaniu zestrzału.
Zasady obowiązujące członków pogotowia postrzałkowego:
- Zachowujemy wstrzemięźliwość – nie rozmawiamy o jakości strzału, o płci, wadze i trofeum podniesionej sztuki – „celem jest podnieść zwierza a nie filozofować”.
- Ustalamy fakty, wydarzenia oraz skład osób, którzy pójdą z nami na ścieżkę, zanim rozpoczniemy pracę – należy być stanowczym i konsekwentnym.
- Należy bezwzględnie zadbać o formalności prawne tj. odstrzał i wpis w rejestr wyjść – przed rozpoczęciem pracy.
- Nie szukamy po zmroku, chyba że na własne ryzyko.
- Strzał łaski zawsze wykonuje przewodnik psa (chyba, że ustalone zostało inaczej – ale zawsze należy to ustalić).
- Mamy ze sobą apteczkę i środki opatrunkowe dla siebie i psa w razie wypadku.
- Pracę w pogotowiu świadczymy bezpłatnie – dobrą praktyką jest, aby myśliwy zwrócił koszt przyjazdu, ale nie oczekujemy tego od nikogo
- Ewidencjonujemy każdą podniesioną sztukę i pracę „pustą”
- Nasza rola kończy się momencie odnalezienia sztuki, nie mamy obowiązku patroszyć, transportować tuszy – informujemy myśliwego lub łowczego koła i wskazujemy miejsce odnalezienia postrzałka.
Każdy akt złego potraktowania lub nie koleżeństwa zostanie odnotowany.
ZAKŁADKA: POGOTOWIE POSTRZAŁKOWE